آقای علیرضا ریاضی فر_انتخاب فریم و عدسی برای بیماران آنیزومترپ)

انتخاب فریم و عدسی برای بیماران آنیزومترپ

دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علوم پزشکی ایران

اختلاف 1 دیوپتری بین عیب انکساری دو چشم آنیزومتروپی نامیده میشود. اصلاح نشدن آنیزومتروپیا سبب ایجاد آمبلیوپیا، اختلال دید دوچشمی و کاهش حساسیت کانتراست دوچشمی میشود. از طرفی اصلاح شدن آنیزومتروپیا سبب ایجاد آنیزوکونیا و پریزم القا شده (آنیزوفوریا) در جهات مختلف نگاه میشود. بزرگنمایی عینکی تحت تاثیر دو عامل فاکتور قدرت و فاکتور شکل میاشد و برای برطرف کردن مشکل آنیزوکونیا باید پارامترهای این دو فاکتور را برای هر عدسی به نحوی تنظیم کنیم که اختلاف بین بزرگنمایی دو عدسی به حداقل برسد. تغییر پارامترهای دو فاکتور قدرت و شکل بسته به نوع آنیزومتروپی باید تغییر داده بشود؛ در انتخاب عدسی برای بیماران آنیزوهایپروپ، عدسی مثبت تر باید با انحنای پایه کمتر و ضخامت مرکزی کمتر در فاصله ورتکسی کمتر فیت بشود. در انتخاب عدسی برای بیماران آنیزومایوپ عدسی منفی تر باید در فاصله ورتکسی کمتر فیت بشود. همچنین انتخاب عدسی های آسفریک و عدسی های با پوشش آنتی رفلکس در همه تجویز ها توصیه میشود.

در اصلاح پریزم عمودی و پریزم القا شده (بخصوص برای بیماران پرزبایوپ) میتوان از پریزم های فرنل، طراحی Slab-Off (به عنوان یک آپشن رایج که در عدسی منفی تر یا مثبت کمتر اعمال میشود)، انتخاب دو نوع سگمنت نزدیک متفاوت برای دو عدسی و سگمنت جبرانی R استفاده کرد.

در انتخاب فریم نیز بهتر است فریم های با حدقه کوچک و گرد با پد بینی قابل تنظیم در فاصله ورتکسی کم با زاویه پانتوسکوپیک مناسب انتخاب بشود.