آقای سعید باقری(نحوه مواجهه و تشخیص عوارض بینایی ناشی از مصرف کلروکین و هیدروکسی کلروکین)

تاریخ انتشار: ۳ سال پیش (۱۵:۴۰ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۰) دسته بندی: پاراکلینیک بینایی

نحوه مواجهه و تشخیص عوارض بینایی ناشی از مصرف کلروکین و هیدروکسی کلروکین

Department of Optometry, Alavi Eye Hospital, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran

Abstract: مقدمه: چشم به دلیل ساختار جامعش آماج عوارض جانبی داروهای متعددی است که از معروفترین آنها داروی کلروکین و هیدروکسی کلروکین است. نحوه مواجهه با بیماران مصرف کننده کلروکین و هیدروکسی کلروکین در معاینات اپتومتریک بر اساس آخرین پیشنهاد آکادمی چشم آمریکا به شرح ذیل است : الگوی رتینوپاتی : در بسیاری ازچشمها موضع تخریب ناشی از توکسیسیته کلروکین در منطقه پارافووه‌آل است گرچه در بیماران آسیایی این نقص اغلب در نواحی اکستراماکولار مشاهده می‌شود. دوز: دوز ایمن برای هیدروکسی کلروکین کمتر (یا برابر) با 5 میلی گرم به ازای هر کیلو وزن بدن است، ولی بر اساس مطالعات قدیمی دوز ایمن برای کلروکین مقداری برابر یا کمتر از 3/2میلی گرم به ازای هر کیلو وزن بدن می‌باشد. ریسک توکسیسیته: ریسک بروز توکسیسیته ارتباط مستقیم با دوز دارو و مدت زمان درمان دارد . در دوزهای ایمن تا 5 سال مصرف، ریسک کمتر از یک درصد است . ریسک فاکتورهای مهم : غیر از دوز بالا و مصرف طولانی، بیماریهای کلیوی و مصرف تاموکسیفن نیز از دیگرریسک فاکتورهای قابل ذکر هستند. جدول زمان بندی معاینات : معاینه پایه اولیه قبل از شروع مصرف دارو به منظور رد بیماریهای احتمالی ماکولا ضروری است. معاینات سالانه بعد از 5 سال مصرف مداوم توصیه میشود تستهای تشخیصی: تستهای اولیه مهم برای این بیماران عبارتند از پریمتری اتوماتیک و SD-OCT. جایگاه مولتی فوکال ای آر جی (mfERG) به عنوان تاییدیه ای ابجکتیو برای پریمتری است و تست فاندوس اتوفلورسنس (FAF) هم نقص را به صورت توپوگرافیک نشان میدهد . توکسیسیته: توکسیسیته ناشی از کلروکین وهیدروکسی کلروکین برگشت پذیر نبوده و درمان خاصی نیز ندارد. تشخیص این سمیت در مراحل اولیه قبل از تخریب لایه اپیتلیوم پیگمانته رتین حائز اهمیت است تا از این طریق از زوال دید مرکزی جلوگیری شود.

Saeed Bagheri, saeedbagheri1978@gmail.com 09144167686 ¹ *

تگ ها:

اشتراک‌گذاری:

۳۴۳

نظرات (۰)

نظر بدهید